واژه‌ای غیررسمی که توسط برخی آژانس‌ها برای اشاره به فرایند یا مدل‌های اختصاصی اندازه‌گیری، آموزش یا تحلیل محتوا استفاده می‌شود.این اصطلاح علمی یا استاندارد نیست و بیشتر یک عنوان بازاری/مارکتینگی محسوب می‌شود.

رویکردی است که در آن یک برند مانند یک اتاق خبر واقعی رفتار می‌کند و به‌جای تولید تبلیغ، داستان‌ها، گزارش‌ها و محتوای اطلاعاتی درباره‌ی صنعت، مخاطبان و مسائل پیرامون خود منتشر می‌کند.

محتوایی که ظاهراً پر از نکته، اطلاعات یا ارزش است، اما در واقعیت سطحی، بی‌عمق و فاقد فایدهٔ واقعی است.این نوع محتوا معمولاً با حجم زیاد متن، جملات کلی، تکرار و اطلاعات پیش‌پاافتاده، ارزش جعلی ایجاد می‌کند.

واژه‌ای غیررسمی که معمولاً برای اشاره به سرعت پیمایش کاربر در محتوا به کار می‌رود، اما یک معیار یا اصطلاح استاندارد صنعتی محسوب نمی‌شود.

گاهی این واژه نه برای اشاره به یک نوع محتوا، بلکه برای بزرگ‌نمایی ارزش یا عمق محتوا استفاده می‌شود؛ یعنی طرف می‌خواهد نشان دهد محتوایی که ارائه می‌کند «کامل و جامع» است، در حالی که همیشه واقعاً این‌طور نیست.در چنین مواردی، Macro Content بیشتر نقش یک ادعای بازاریابی دارد تا یک اصطلاح دقیق و فنی […]

دنیای واقعی یا مسئله واقعی نیست.